تفاوت در فرهنگ و منطقه جغرافیایی باعث شده کشور ها وسایل نقلیه مخصوص خود را داشته باشند. بسیاری از این وسال نقلیه فقط در مناطق خاصی استفاده می شود و شاید هیچ جای دیگر در جهان نتوان آنها را پیدا کرد. همین باعث شده که این موضوع برای ما که در ایران زندگی می کنیم جذابیت زیادی داشته باشند.
جوگاد
یکی از ارزانترین وسایل نقلیه که در شمال هند می توانید پیدا کنید. این وسیله که هیچ گونه استاندارد و امنیتی هم ندارد دارای ۴ یا ۳ چرخ می تواند باشد و قابلیت جابجایی ۱۲ تا ۱۵ نفر را دارد.
ریکشا
هر کسی که به هندوستان سفر کرده باشد، خاطراتی در این وسایل نقلیه دارد. در شهر های کوچک بیشترین وسایلی که در خیابان ها می بینید ریکشا ها هستند که نه ماشین محسوب می شوند نه موتور ولی قابلیت های هر دو را دارند. ریکشا به اندازه ۳ نفر جا دارد و معمولا تمامی آنها به تاکسی متر مجهز هستند.
فیل
شاید در ذهن بسیاری از ما، هندی ها را سوار بر فیل ببینیم. ولی در واقع این درست نیست. هندی ها در حال حاظر سوار بر موتور و ریکشا هستند و دیگر زمان فیل سواری آنها به اتمام رسیده. ولی هنوز در بخشی از هندوستان این رسم را زنده نگه داشتند که برای جابجایی از فیل استفاده کنند. جایپور اسم منطقه ای است که در آن برای بسیاری از نیاز های روزمره از فیل ها استفاده می کنند.
قطار های شهری بمبئی
یکی از چیز هایی که در هند معروفیت خاصی در آن دارد، قطار های بسیار شلوغ است. درست است که معمولا در فیلم ها اینطور دیده می شود ولی در واقعیت هم… همینطور است. روزانه ۶ میلیون نفر از قطار های شهری بمبئی استفاده می کنند و این تنها راه برای رفت و آمد سریع در شهری است که نزدیک به جمعیت ایران در آن جا داده شده اند. ولی باز هم تجربه چنین حمل و نقلی می تواند خیلی جالب باشد.
1 comment. Leave new
[…] نکنید که در وسایل حمل و نقل عمومی مانند قطار، تنظیم نور و میزان سر و صدای موجود از […]